Ένα ιδιαίτερο παραδοσιακό ρωσικό γλυκό που πάντα το αγοράζαμε και ποτέ δεν το φτιάχναμε στο σπίτι! Ίσως, γιατί πρέπει να χρησιμοποιηθούν σχεδόν όλα τα μπολ και τα σκεύη της κουζίνας.
Τον καιρό που μεγάλωνε η δική μου γενιά δεν υπήρχε και καμιά τεράστια ποικιλία από γλυκά. Υπήρχαν κουλουράκια, αμυγδαλωτά, διάφορα ζαχαρωτά και κανα δυο άλλα, ενώ τα περισσότερα πωλούνταν στα μαγαζιά. Υπήρχε όμως κι ένα κέικ που ξεχώριζε κυρίως, χάρη στο όνομά του. Και γι’ αυτό βγάζω το καπέλο στη σοβιετική ομάδα μάρκετινγ!
Λεγόταν λοιπόν, «Ρόμοβαγια μπάμπα» ή «ρομ-μπάμπα». Και τα δύο ονόματα ήταν αξιοπερίεργα. Η λέξη rum (ρούμι) προφανώς ακουγόταν υπέροχη και εξωτική – ήξερα μόνον ότι οι πειρατές το έπιναν, καθώς τραγουδούσαν "yo ho ho", και ότι δεν επιτρεπόταν ποτέ να το πιω. Η άλλη λέξη «baba» απλά φαινόταν λίγο περίεργη, αλλά όλο μαζί «rombaba» ακουγόταν ως κάτι πολύ ξεχωριστό στον κόσμο της ζαχαροπλαστικής, τόσο απρόσιτο σε ένα παιδί της δεκαετίας του '90, όσο και οι Spice Girls.
Μεγαλώνοντας δοκίμασα rombaba σε μια καφετέρια και θυμάμαι πως μου άρεσε πολύ. Ποτέ όμως δεν είδα κανέναν να το κάνει σπίτι. Η μητέρα και η γιαγιά μου ποτέ δεν το έφτιαξαν, οπότε για μένα ήταν πάντα ένα γλυκό αγοραστό, γεγονός που επιβεβαίωσε και η γιαγιά μου!
«Ποτέ δεν το έφτιαξα και δεν ξέρω και κανέναν άλλο που να το έφτιαχνε. Στην πραγματικότητα, δεν ψήναμε και πολύ στο σπίτι. Ήταν μεγάλη φασαρία για μια κοινόχρηστη κουζίνα 5-7 οικογενειών! Είχαμε μόνο ένα μικρό τραπέζι και εκεί δεν βόλευε να φτιάξεις τη ζύμη. Γι’ αυτό άλλωστε και πολλοί άνθρωποι τηγάνιζαν τα πιροσκί αντί να τα ψήνουν. Μόλις επί εποχής Χρουστσόφ άρχισαν να παίρνουν όλοι τα δικά τους διαμερίσματα, και να μπορούν να ψήνουν με την άνεσή τους».
«Μια γλυκιά θύμηση»
Επίσης θυμήθηκε ότι «τα rombaba ήταν παντού σε κάθε καφετέρια και κάθε πρατήριο άρτου. Υποθέτω πως δεν θα χρησιμοποιούσαν πραγματικό ρούμι, δεδομένου ότι δεν ήταν κάτι που κυκλοφορούσε ευρέως. Υπήρχε όμως η βότκα και το γεωργιανό κρασί. Ο Στάλιν αγαπούσε πολύ το Kindzmarauli, και τη σοβιετική σαμπάνια σε ειδικές περιπτώσεις».
Πραγματικά, δεν μπορώ να φανταστώ πώς θα μπορούσα να φτιάξω rombaba σε μια κοινόχρηστη κουζίνα. Χρησιμοποιώντας όλα τα μπολ και τα σκεύη της κουζίνας καταλήγεις τελικά να κάνεις "subbotnik" (έτσι ονομαζόταν η ανοιξιάτικη συλλογική καθαριότητα της γειτονιάς).
Αν και έφτιαξα το γλυκό με τα μισά υλικά της συνταγής, μου βγήκε τεράστια ποσότητα, οπότε έδωσα λίγο στον άντρα μου να πάρει στο γραφείο του, και να ρωτήσει τους συναδέλφους του, αν έμοιαζε καθόλου μ’ αυτό που έτρωγαν παιδιά. Οι 4 από τους 5 που δοκίμασαν είπαν ότι δεν έχει σχέση με το παλιό γλυκό, αλλά η πέμπτη όμως είπε ότι είναι ίδιο με αυτό που θυμάται. Περαιτέρω έρευνα έδειξε ότι ήταν η μόνη που είχε δοκιμάσει ποτέ σπιτικό rombaba.
Τώρα ξέρω αγαπητή μου γιαγιά, πως δεν ίσχυε αυτό το «κανείς δεν τα έφτιαχνε σπίτι»! Άλλωστε, τα τελευταία 50 χρόνια είχες τη δική σου κουζίνα, οπότε δεν υπάρχει καμία δικαιολογία…
Μάλλον, δεν θα ξαναδώσω σημασία σε άσχετες θεωρίες. Θα αγοράσω λοιπόν, rombaba από το κατάστημα και θα ρίξω από πάνω bacardi, που του πάει πολύ. Άλλωστε το ρούμι είναι πλέον άφθονο και έχει αντικαταστήσει και το ημίγλυκο γεωργιανό «Kindzmarauli», το αγαπημένο απεριτίφ του Στάλιν.
Εκτέλεση
Υλικά:
- 1 κιλό αλεύρι, 2 φλιτζάνια γάλα
- 7 αυγά, 1 ¼ φλιτζάνια ζάχαρη
- 300 γρ. βούτυρο
- ¾ κουταλάκι του γλυκού αλάτι
- 200 γρ. σταφίδες, ½ κουταλάκι του γλυκού βανίλια
- 50 γραμμάρια μαγιά
Διαλύστε τη μαγιά σε 1 φλιτζάνι νερό ή ζεστό γάλα. Προσθέστε τρία φλιτζάνια αλεύρι και ζυμώνετε μέχρι να γίνει μια σκληρή ζύμη. Κάντε τη μια μπάλα με 5 ή 6 ρηχές περικοπές πάνω της και τοποθετήστε τη ζύμη σε μια λεκάνη γεμάτη με 2-2 ½ λίτρα ζεστό νερό. Καλύψτε τη με καπάκι και αφήστε τη σε ζεστό μέρος για 40-50 λεπτά.
Όταν η ζύμη αυξηθεί κατά 50%, βγάλτε τη απ’το νερό με μια τρυπητή κουτάλα. Ξεχωρίστε τα αυγά. Ρίξτε τους κρόκους στη ζάχαρη και ανακατέψτε μέχρι να ασπρίσει το μείγμα. Χτυπήστε καλά τα ασπράδια μέχρι να γίνουν αφρός. Προσθέστε στη μπάλα ζύμης το δεύτερο φλιτζάνι ζεστό γάλα, το αλάτι, τη βανίλια και το μείγμα με τους κρόκους των αυγών με τη ζάχαρη και ανακατέψτε καλά. Προσθέστε το υπόλοιπο αλεύρι και ζυμώστε. Κατόπιν προσθέστε το βούτυρο και συνεχίσετε να ζυμώνετε πολύ καλά. Η ζύμη δεν πρέπει να είναι πολύ παχιά. Καλύψτε τη για άλλη μια φορά και αφήστε τη σε ζεστό μέρος.
Για το σιρόπι
- ½ φλιτζάνι ζάχαρη
- 1 ¾ φλιτζάνια νερό
- 4-6 κουταλιές της σούπας ρούμι, κρασί ή άλλο λικέρ
Όταν αυξηθεί κατά 50%,τότε προσθέτετε τις σταφίδες, ανακατεύετε και ρίχνετε το μείγμα στην ειδική φόρμα του κέικ, το σκεπάζετε και το αφήνετε σε ζεστό μέρος να φουσκώσει. Όταν η ζύμη φτάσει στα 3/4 του ύψους της φόρμα, τότε απαλά, χωρίς να ανακινήσετε το μείγμα το φουρνίζετε για περίπου 45-60 λεπτά.
Όσο ψήνεται η ζύμη η φόρμα πρέπει να περιστρέφεται με μεγάλη προσοχή, γιατί με το παραμικρό τράνταγμα η ζύμη μπορεί να πέσει. Όταν το rombaba είναι έτοιμο, αφαιρείτε τη φόρμα και το τοποθετείτε σ’ ένα μεγάλο πιάτο. Μόλις κρυώσει, ρίχνετε προσεχτικά το σιρόπι από πάνω, έτσι που να εμποτιστεί από όλες τις πλευρές. Στη συνέχεια, τοποθετήστε το σ΄ένα ξεχωριστό πιάτο, για να στεγνώσει. Για το σερβίρισμα βάλτε το γλυκό σε πιατέλα και καλύψτε το με μια χαρτοπετσέτα.
ΚΑΛΗ ΣΑΣ ΟΡΕΞΗ!
Πηγή:
http://gr.rbth.com/arts/cuisine/2014/12/20/rombaba_to_glyko_poy_kanei_den_ftiaxnei_sto_spiti_34377
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου