Από μικρό παιδί θυμάμαι πως το κουλίτς, τα κόκκινα αυγά, αλλά και το επιδόρπιο με τυρί που ονομάζεται πάσχα ήταν πάντοτε παρόντα στο τραπέζι τις πρώτες ζεστές ημέρες της Άνοιξης! Εξεπλάγην ευχάριστα πάντως όταν είδα ένα ορθόδοξο γλύκισμα στο σοβιετικό βιβλίο μαγειρικής.
Πάσχα των Ρώσων ... Πάσχα!
Η ημέρα της Λαμπρής, είναι η σημαντικότερη γιορτή στο χριστιανικό ημερολόγιο. Στη σοβιετική εποχή δεν «ενθαρρυνόταν» η συμμετοχή των πολιτών στις εορταστικές Αναστάσιμες και Πασχαλινές εκδηλώσεις. Στην πραγματικότητα, λαμβανόταν κάθε μέτρο, προκειμένου να αποτρέψει τους πολίτες να πάνε ακόμα και στην εκκλησία εκείνες τις ημέρες.
Η γιαγιά μου δίνει την εξής ερμηνεία: «Το 1943 ο Στάλιν έκρινε ότι η κομμουνιστική ιδεολογία δεν μπορούσε από μόνη της να κρατήσει τον κόσμο στον πόλεμο, και στράφηκε στην εκκλησία. Επανέφερε, λοιπόν το Πατριαρχείο, και ορισμένες εκκλησίες και συναγωγές άρχισαν να λειτουργούν. Ωστόσο, όλοι όσοι πήγαιναν εκεί παρακολουθούνταν, και το ήξεραν! Έτσι στην πράξη η εκκλησία παρέμενε στο περιθώριο. Το Πάσχα λοιπόν δεν γιορτάζονταν σε κρατικό επίπεδο, αλλά ιδιωτικά και ήσυχα στα σπίτια...»
Ένας από τους καλύτερους φίλους της γιαγιάς μου που μεγάλωσε σε χωριό λέει ότι το Πάσχα γιορταζόταν ευρέως πριν και κατά της διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
«Όλοι γίνονταν γενναιόδωροι και πονόψυχοι πριν από το Πάσχα και έδιναν σε όσους δεν είχαν αρκετό φαγητό. Το Πάσχα μου άρεσε πολύ ως παιδί: παίζαμε με τα κόκκινα αυγά , και φτιάχναμε τεράστιες κούνιες στα δέντρα για τα κορίτσια. Θυμάμαι στη δεκαετία του 1920, όταν η κυβέρνηση ξεκίνησε την καταστροφή των εκκλησιών και των καμπαναριών οι άνθρωποι γελούσαν και χαίρονταν, παρόλο που στα περισσότερα σπίτια υπήρχαν εικονοστάσια και από την άλλη γιορτάζαμε και το Πάσχα».
Σήμερα πάντως ο γιορτασμός του Πάσχα είναι ευρέως διαδεδομένος, και χαίρομαι που βρήκα τη συνταγή για το κουλίτς. Θυμάμαι όταν ήμουν μικρή, όπως και τα χωριατόπουλα, ότι είχα συνδέσει τις ανοιξιάτικες διακοπές με το τσουρέκι, τα αυγά, και τον ζεστό καιρό.
Το Πάσχα, των Αρμενίων, των Καθολικών και των Ορθόδοξων είναι σίγουρα η πιο ευτυχισμένη εβδομάδα για όλη την οικογένεια.
Κουλίτς
- 1 κιλό αλεύρι 1 1/2 φλιτζάνι γάλα
- 6 αυγά
- 300 γρ βούτυρο
- 1 ½-2 φλιτζάνια ζάχαρη
- 40-50 γρ μαγιά
- 3/4 κουταλάκι του γλυκού αλάτι
- 150 γρ σταφίδες
- 50g ζαχαρωμένα φρούτα
- 50 γρ αμύγδαλα
- σκόνη βανίλιας
- κάρδαμο
Η ζύμη για το κουλίτς μπορεί να γίνει με δύο τρόπους:
Με την πρώτη μέθοδο, διαλύουμε τη μαγιά σε 1 1/2 φλιτζάνια ζεστό γάλα. Προσθέτουμε το μισό αλεύρι και ανακατεύουμε για να μην σβολιάσει. Σκεπάζουμε και αφήνουμε να καθίσει σε ένα ζεστό μέρος. Όταν ο όγκος της ζύμης έχει διπλασιαστεί, προσθέτουμε το αλάτι, τους κρόκους, τη ζάχαρη, τη βανίλια και το βούτυρο. Τα ανακατεύουμε. Χτυπάμε ασπράδια των αυγών μέχρι να γίνουν αφρός και προσθέτουμε το υπόλοιπο αλεύρι. Η ζύμη δεν πρέπει να είναι υπερβολικά παχιά, αλλά να ξεκολλάει εύκολα από το μπολ.
Σκεπάζουμε τη ζύμη και βάζουμε σε ένα ζεστό μέρος. Αφού φουσκώσει και πάλι, προσθέτουμε τις σταφίδες (πλυμένες και στεγνές), τα ζαχαρωμένα φρούτα σε φέτες και αμύγδαλα σε κύβους. Τα ανακατεύουμε με τη ζύμη. Για ένα αφράτο κέικ, γεμίζουμε τη φόρμα μέχρι το 1/3 του ύψους της, για πιο πυκνό κέικ, μέχρι τα μισά της φόρμας.
Όταν η ζύμη φουσκώσει και φτάσει στα 3/4 του ύψους της φόρμας, απλώνουμε στην κορυφή ένα χτυπημένο αυγό και τη βάζουμε στο φούρνο (όχι πολύ ζεστό) για 50-60 λεπτά. Κατά τη διάρκεια του ψησίματος, γυρίζουμε προσεκτικά τη φόρμα αλλά δεν το ανακινούμε. Μόλις ροδίσει η επιφάνεια το καλύπτουμε με βρεγμένο χαρτί ψησίματος. Το κέικ είναι έτοιμο όταν το μαχαίρι δεν κολλάει και βγαίνει καθαρό .Αφού κρυώσει τότε μπορούμε να το επικαλύψουμε με γλάσο και γλασαρισμένα φρούτα, μούρα, μαρμελάδα, κομματάκια σοκολάτας και ούτω καθεξής.
Δεύτερος τρόπος:
Διαλύουμε τη μαγιά σε μισό ποτήρι ζεστό γάλα. Προσθέτουμε 4 φλιτζάνια αλεύρι και ζυμώνουμε, στη συνέχεια, προσθέτουμε ζυμώνοντας παράλληλα το αλάτι, τη ζάχαρη τους κρόκους αυγών, το λειωμένο βούτυρο, και τα ασπράδια αυγών καλά χτυπημένα. Ανακατεύουμε και πασπαλίζουμε με αλεύρι, στη συνέχεια τη σκεπάζουμε και τα αφήνουμε στην άκρη όλη τη νύχτα. Το πρωί προσθέτουμε το υπόλοιπο αλεύρι και τη βανίλια, και στη συνέχεια ζυμώνουμε τη ζύμη, στην πρώτη μέθοδο παρασκευής. Σκεπάζουμε τη ζύμη και την αφήνουμε σε ζεστό μέρος να φουσκώσει. Μόλις η ζύμη φουσκώσει, προσθέτουμε τις σταφίδες, αμύγδαλα, κλπ, Ανακατεύουμε και ρίχνουμε το μίγμα σε φόρμα.
ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ!
Πηγή:
http://gr.rbth.com/arts/cuisine/2015/04/11/koylit_to_tsoyreki_toy_pasxa_kai_ti_anoiksi_36521
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου