Όταν ήμουν φοιτήτρια συνήθως έτρωγα είτε βραστά λουκάνικα με ζυμαρικά, είτε πελμένι (ραβιόλια με κρέας). Κι αυτό γιατί ήμουν παντελώς ανίκανη να μαγειρέψω οτιδήποτε, οπότε κατέφευγα στις εύκολες και οικονομικές λύσεις.
Τα πελμένι τα αγόραζα πάντοτε κατεψυγμένα, τα έριχνα κατευθείαν στο βραστό νερό και τα απολάμβανα με σος μαγιονέζας. Σίγουρα, δεν ήμουν η μόνη που επιδιδόταν σ΄αυτή την ένοχη απόλαυση. Τα ψυγεία στα σούπερ μάρκετ είναι πάντα γεμάτα με σακούλες κατεψυγμένων πελμένι, που παραμένουν ακόμη το κύριο μενού εργένηδων και φοιτητών.
Το βιβλίο Υγιεινής και Νόστιμης Διατροφής λέει ότι τα «έτοιμα κατεψυγμένα πελμένι απελευθερώνουν τη γυναίκα από τον μπελά της προετοιμασίας τους». Αμήν! Έχοντας φτιάξει η ίδια χειροποίητα πελμένι, λέω τώρα ότι θα προτιμούσα τα έτοιμα. Ξέρω ότι δεν είναι τα ίδια, αλλά δεν αξίζουν για τις ώρες που χαράμισα φτιάχνοντας τη ζύμη και προσπαθώντας να σφραγίσω σωστά τη γέμιση. Ξοδεύεις ολόκληρη μέρα στην κουζίνα και τι έχεις στο τέλος; Μήπως μοσχάρι bougnignon, εκλέρ ή κάποιο δείπνο για 15 ανθρώπους; Όχι, απλά πολλά πουγκιά ζύμης με γέμιση από κιμά.
Όταν ξεκίνησα σπουδές μαγειρικής, έκανα μαθήματα στην κουζίνα μου με μια κοπέλα από την Αγγλία, ένα κορίτσι από τη Γαλλία και τα δίδυμα μωρά της. Τα δίδυμα χρειάζονταν πολύ λιγότερη προσοχή από ό, τι τα πελμένι.
Εξάλλου, το σοβιετικό βιβλίο δεν δίνει κάποια συνταγή παρασκευής των πελμένι, αλλά εξηγεί απλά πώς να τα μαγειρέψετε έξυπνα και νόστιμα. Οπότε επέλεξα λίγο από τη συνταγή της γιαγιάς μου, πρόσθεσα επίσης τσίλι και κύμινο στο τηγανητό κρεμμύδι, αλλά ακολούθησα και την πρόταση του Βιβλίου να τα τηγανίσω και να τα φάω με σος μουστάρδα με ξίδι. Ήταν νοστιμότατα. Μακάρι να είχα παραπάνω από 6.
Τα πελμένι ήρθαν στη Ρωσία από τη Σιβηρία, όπου φτιάχνονταν σε αφθονία και τα πάγωναν για να τα καταναλώνουν την περίοδο του χειμώνα. «Τα κατεψυγμένα πελμένι Σιβηρίας γίνονταν ανάρπαστα στα μαγαζιά. Τα έπαιρναν σε χρόνο μηδέν, κυρίως οι άνδρες. Στη Μόσχα ήταν συνηθισμένο θέαμα, να βλέπεις στο δρόμο έναν άνδρα να κρατά ένα κουτί πελμένι», θυμάται η γιαγιά μου.
Διαφωνεί ωστόσο με την αναφορά του βιβλίου ότι τα αγοραστά πλεμένι ήταν καλύτερα. «Δεν ήταν νοστιμότερα – υποστηρίζει η γιαγιά – παρότι ήταν πολύ δημοφιλή. Πολλοί έφτιαχναν τα δικά τους και καυχιόνταν. Αργότερα, κυκλοφόρησε μια καλή συνταγή της συζύγου του Γέλτσιν, κι όποια οικογένεια έφτιαχνε πελμένι, τα έφτιαχνε σε μεγάλες ποσότητες, τα έβαζε στον καταψύκτη, και τα κατανάλωνε ολόκληρο το χειμώνα. Μετά ήρθε και η συσκευή «pelmennitsa», η οποία διευκόλυνε την παρασκευή τους, ωστόσο πολλοί εξακολούθησαν να τα φτιάχνουν με το χέρι».
Σε αυτό το σημείο, θα πρέπει να πω ότι, παρόλο που έχω και παππού από τη Σιβηρία, αυτή η αγαπημένη διαδικασία παρασκευής τους με το χέρι, προς το παρόν, δεν με ενθουσιάζει. Ποιος ξέρει, ίσως μια μέρα, όταν μου έρθει αυτή η διάθεση να γεμίσω τον καταψύκτη μου με ραβιόλια γεμιστά.
«Τα έτοιμα πελμένι είναι πάντα διαθέσιμα, και είναι φτιαγμένα με τα καλύτερα συστατικά» έγραφε ο σύντροφος Μικογιάν στο σοβιετικό βιβλίο, κι οφείλω να ομολογήσω πως σε αυτό το σημείο, με βρίσκει απόλυτα σύμφωνη.
Υλικά
- 1,5 φλιτζάνια αλεύρι
- 300-400 γραμμάρια βόιο και χοιρινό κρέας
- 1 αυγό
- 1 κρεμμύδι
- ¼ φλιτζάνι κρέμα γάλακτος ή 1-2 κουταλιές της σούπας βούτυρο
Είτε είναι έτοιμα είτε είναι σπιτικά ραβιόλια, τα ρίχνετε σε βραστό αλατισμένο νερό και τα βράζετε για 10 λεπτά. Στη συνέχεια τα σουρώνετε με μια τρυπητή κουτάλα και τα βάζετε στο πιάτο. Τα περιχύνετε με βούτυρο ή κρέμα γάλακτος και τα σερβίρετε αμέσως
Πολλοί προτιμούν να τρώνε ζυμαρικά με μια καυτή σάλτσα από μουστάρδα με ξύδι.
Ένας άλλος πολύ νόστιμος τρόπος είναι να τα βράσετε σε αλατισμένο νερό για 2-3 λεπτά, και στη συνέχεια να τα τηγανίσετε με βούτυρο.
Καλή όρεξη!
Πηγή:
http://gr.rbth.com/arts/cuisine/2015/11/07/katepsygmena-pelmeni-to-agapimeno-piato-ergenidon-kai-ohi-mono_537407
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου